fbpx

Bo nie jest światło,
by pod korcem stało

Karolina Breguła / Centrum wszystkiego

Jacek Michalak

Urodzona w 1979 roku Karolina Breguła to jedna z najciekawszych polskich artystek młodego pokolenia. Jest absolwentką PWSFTviT w Łodzi (studia w latach 2005-2010), wcześniej ukończyła Europejską Akademię Fotografii w Warszawie (2002-2004) oraz Szkołę fotograficzną GFU prowadzoną przez Folkuniversitetet w Sztokholmie (2000-2002). 
W 2011 roku rozpoczęła studia doktoranckie w łódzkiej Szkole Filmowej. Laureatka nagrody Samsung Art Master, stypendystka MKiDN i Funduszu Wyszehradzkiego. Artystka multimedialna, obok fotografii i wideo tworzy instalacje, uprawia happening. 

Wystawa Centrum wszystkiego w Atlasie Sztuki to prezentacja dwóch projektów: Fire-Followers oraz Formy Przestrzenne. Fire-Followers to, jak to określiła artystka, film o sztuce, postępie, strachu przed katastrofą i niewyjaśnionych zdarzeniach. To także film o niezwykłych roślinach, które potrzebują ognia, by rosnąć. W filmie sztuka w przewrotny sposób staje się elementem codziennego życia jego bohaterów, zwykłych ludzi mieszkających w mieście w przeszłości regularnie niszczonym przez pożary. Mieszkańcy miasta podejrzewają, że pożary to sprawka tajnej organizacji historyków sztuki. W mieście narasta psychoza. Wielu mieszkańców w obawie przed kolejnymi pożarami zachowuje się nieracjonalnie, czy wręcz absurdalnie. Na przykład starsi państwo w nocy śpią w przeciwogniowych skafandrach używanych przez strażaków (tak na wszelki wypadek), zaś w dzień spacerują w nich po ulicy (jest w nich ciepło). Film Fire-Followers został wyprodukowany przez touchFILMS i Atlas Sztuki – pokaz w Atlasie Sztuki jest jego premierą. Znając projekt artystki, jestem przekonany, że Fire-Followers po pokazie w Łodzi zaprezentowany zostanie na wielu festiwalach oraz w galeriach w Polsce i poza jej granicami.

Relacje pomiędzy rzeźbą a katastrofą to temat drugiego z projektów Karoliny Breguły. Artystkę interesuje katastrofa w różnych wymiarach. Katastrofie często towarzyszy nagłość, często występuje element zaskoczenia, różna jest skala zniszczeń w następstwie katastrofy, dotyka ona nie tylko ludzi, poza tym jest coś niezwykłego i fascynującego w samej katastrofie. Formy przestrzenne jako centrum wszystkiego to propozycja nowego spojrzenia na formy przestrzenne w obliczu nadchodzącego zagrożenia. Artystka zaprosiła naukowców różnych dyscyplin do wzięcia udziału w interdyscyplinarnej konferencji poświęconej formom przestrzennym w obliczu katastrofy. Programowana śmierć komórek na przykładzie komórek drewna zilustrowanych formą przestrzenną autorstwa Lecha Kunki, Zmiana lokalizacji form przestrzennych a aktywność mózgu czy Form przestrzennych, analiza matematyczna to wybrane tytuły prezentacji podczas wspomnianej konferencji, która w dniach 14-15 grudnia 2012 roku odbyła się w Elblągu (konferencja Karoliny Breguły została zrealizowana w ramach projektu Przebudzenie – przed końcem świata organizowanego przez CS Galerię EL). Sama artystka określa swój elbląski projekt jako „performatywną konferencję naukową”. Karolina Breguła nie raz już pokazała, że lubi dokonywać zmian w istniejącym stanie rzeczy. W Atlasie Sztuki pokażemy wybraną dokumentację tego projektu w formie instalacji.